Giethoorn als schuilplaats
De geschiedenis van Giethoorn gaat ver terug. Het verhaal gaat dat de eerste bewoners van Giethoorn uit Zuid-Europa kwamen. Zij zochten hier hun toevlucht in de 13de eeuw, op de vlucht voor de pest, maar ook omdat ze werden vervolgd om hun godsdienstige gebruiken. Ze werden geselbroeders of Flagellanten genoemd, omdat ze zichzelf regelmatig geselden om te boeten voor hun zonden. De inwoners van Giethoorn hadden destijds een speciale band met de bisschop van Utrecht als landsheer. Zij werden daarom geen ’horigen’ genoemd, maar Sint Maartenslieden naar de beschermheilige van deze stad.

Sinds de 16e eeuw begon men in dit ontoegankelijke gebied met de productie van turf, de natte vervening. Er vestigden zich hier toen vele doopsgezinden. Ook zij vonden in Giethoorn een schuilplaats om in vrijheid.. vorm te geven aan hun wijze van geloven. Zij maakten deel uit van een radicale protestantse groepering van leken die zich verzetten tegen de regels van de katholieke kerk. Zij lazen zelfstandig de Bijbel en doopten volwassenen. Het huidige kerkgebouw, ofwel ’vermaning’, werd gebouwd in 1871 op de plek waar eerder een houten kerk stond. De kerk is nog steeds een plek voor inspiratie en is op gezette tijden open voor bezoekers.

Later, in het begin van de 20e eeuw, stimuleerde dominee T.O. Hylkema de werkgelegenheid en het jeugdwerk. Rond die tijd ontdekten Gooise en Haagse schilders Giethoorn. Door hun schilderijen werd het waterdorp bekend en kwam het toerisme op gang.

2212/01

[Images]
[A picture of people scourging themselves for their sins]

Giethoorn as refuge
The history of Giethoorn goes back a long way. According to tradition, the first residents came from southern Europe. They sought refuge here in the 13th century from both the plague and persecution because of their religious practices. They were known as ’flagellants’ because they regularly whipped themselves as penance for their sins. The inhabitants of Giethoorn had a special relationship at the time with their ruler, the Bishop of Utrecht. Rather than being referred to as ’subjects’, therefore, they were called ’St Martin’s Folk’ after the town’s patron saint.

Peat extraction began in this inaccessible region in the 16th century, in which period numerous Mennonites settled here. They too found a refuge in Giethoorn where they could practise their religion freely and in their own way. The new arrivals belonged to a radical Protestant movement of laypeople opposed to the rules of the Catholic Church. They read the Bible independently and baptized adults. The current church building or ’vermaning’ (literally ’admonition’) was constructed in 1871 on the site of a former wooden church. It is still a place of Inspiration. The church is open regularly for visitors.

In the early part of the 20th century, the then minister T.O. Hylkema promoted local employment and youth work. It was also around that time that painters from the Gooi area and The Hague discovered Giethoorn. Their paintings made the ’water village’ famous and encouraged tourists to visit.

ANWB logo

The surroundings of the sign were photographed on the same day by the same photographer Click for a larger image

ANWB - Algemene Nederlandsche Wielrijders-Bond - The Royal Dutch Touring Club

Mennonites - they are Christians who usually perform the baptism ceremony in their adulthood because in their opinion it is meaningless to baptize a child who does not understand yet.